poniedziałek, 3 grudnia 2012

Postępowanie w przypadku poronienia

Jak wspomniałam w wątku "Trochę informacji o poronieniu" mamy poronienia, podczas których dochodzi do całkowitego wydalenia tkanek z macicy, oraz poronienia, podczas których w macicy pozostają resztki tkanek. W takich przypadkach macica musi zostać oczyszczona, aby doszło do przywrócenia naturalnego cyklu menstruacyjnego. Można tego dokonać na kilka sposobów:

  • Postępowanie wyczekujące
    Można poczekać, aż organizm sam usunie z macicy pozostające tam tkanki, jednak oczekiwanie to może trwać od kilki dni do dwóch tygodni. Wymagany jest ścisły nadzór nad stanem zdrowia, aby szybko rozpoznać ewentualne zakażenie lub inne zaburzenia i zapobiec komplikacjom.
  • Leki
    Wydalenie tkanek płodu i łożyska może zostać przyspieszone środkami farmakologicznymi. Zazwyczaj jest to kwestią kilku dni. Niestety przy przyjmowaniu leków możemy odczuć pewne skutki uboczne, jak nudności czy biegunka.
  • Zabieg chirurgiczny (wyłyżeczkowanie jamy macicy)
    Jest to prosty i krótki zabieg, zazwyczaj wykonywany przy znieczuleniu ogólnym, podczas którego szyjka macicy zostaje rozszerzona, po czym usunięte zostają pozostałe tkanki płodu i łożyska. Krwawienie po tym zabiegu utrzymuje się zazwyczaj około tygodnia. Skutki uboczne zazwyczaj nie występują, choć zwiększa się po nim ryzyko zakażenia. 
Wybór metody zależy od tego jak zaawansowane jest poronienie i jak bardzo zaawansowana jest ciąża. Bierze się też pod uwagę stan psychiczny i fizyczny kobiety, gdyż przeczekanie poronienia może bardzo osłabić fizycznie i emocjonalnie. 

Przyczyny poronienia i zapobieganie

Poronienie może zdarzyć się każdej kobiecie. Zazwyczaj nie wiemy, co było przyczyną, gdyż lekarze nie potrafią jej stwierdzić. Istnieje natomiast kilka czynników, które zwiększają prawdopodobieństwo poronienia. Są to:
  • wiek kobiety (u kobiety czterdziestoletniej ryzyko poronienia wynosi 33%, podczas gdy     u dwudziestolatki 15%)
  • niedobór witamin i kwasu foliowego
  • niedowaga lub nadwaga
  • niedobór hormonów lub brak równowagi hormonalnej (w tym nieleczona choroba tarczycy)
  • konflikt serologiczny
  • choroby przenoszone drogą płciową
  • pewne choroby przewlekłe lub zakaźne (np.cukrzyca, toksoplazmoza, różyczka)
  • używki
  • zatrucia, uszkodzenia promieniami jonizującymi
  • zmiany patologiczne zarodka związane z wadliwą budową komórki jajowej czy plemnika lub z nieprawidłowymi podziałami komórki
  • wady anatomiczne, nieprawidłowe położenie macicy, mięśniaki, niewydolność szyjki macicy
  • wady kosmówki powodujące obumarcie płodu
Pamiętajmy! 
Aby zmniejszyć ryzyko poronienia, najlepiej było by jeszcze przed zajściem w ciążę udać się do ginekologa, poinformować go o naszych planach i poprosić o skierowanie na odpowiednie badania. Jeżeli w rodzinie występowały jakieś choroby dziedziczne, lub nietypowe schorzenia, najlepiej od razu poinformujmy o tym lekarza. Tak samo, jeśli podejrzewamy, że możemy mieć problemy zdrowotne, np. z hormonami tarczycy. Dzięki temu  już na starcie będzie można wykluczyć pewne czynniki lub je złagodzić, wyleczyć. 
Pamiętajmy o przyjmowaniu kwasu foliowego (najlepiej zacząć na  trzy miesiące przed planowaną ciążą), zadbajmy o to, by nasza waga w chwili poczęcia nie była, ani za wysoka ani za niska, zabezpieczmy się przed różnego rodzaju chorobami (szczególnie tymi przenoszonymi drogą płciową). 
Kiedy już zajdziemy w ciążę, starajmy się zmienić nasz styl życia. Unikajmy alkoholu oraz papierosów, zachowajmy też ostrożność w przyjmowaniu leków, przyjmujmy nadal kwas foliowy, a jeśli nie robiłyśmy tego wcześniej zacznijmy jak najszybciej. Postarajmy się relaksować, nie przemęczać i nie narażać na kontakt ze środkami chemicznymi.

Trochę informacji o poronieniu

Poronienie jest jednym z najczęstszych powikłań wczesnej ciąży. Szacuje się, że dotyczą one nawet 40% wszystkich poczęć. Wiele z nich występuje bardzo wcześnie, kiedy kobieta nie wie jeszcze, że jest w ciąży. Takie nierozpoznane poronienie jest wtedy uważane za obfitszą miesiączkę.

Czym właściwie jest poronienie?
Poronienie jest samoistnym wydaleniem przez organizm matki zarodka lub płodu jeszcze zanim uzyska on zdolność do przeżycia poza jamą macicy. W zależności od tego, kiedy poronienie nastąpiło wyróżniamy poronienie wczesne (w pierwszym trymestrze ciąży) oraz poronienie późne (jeśli wystąpi między końcem pierwszego trymestru a 20 tygodniem ciąży).

Objawy
Przy poronieniu mogą wystąpić następujące objawy:
  • ból lub skurcze w środkowej części podbrzusza bądź też w okolicy krzyżowej kręgosłupa
  • obfite krwawienie z pochwy przypominające miesiączkę (we krwi możemy znaleźć strzępki tkanek)
  • niewielkie plamienie (zazwyczaj o barwie brunatnej), utrzymujące się przez więcej niż trzy dni
  • znaczne osłabienie lub całkowity zanik typowych objawów wczesnej ciąży takich, jak nudności czy ból piersi
Nie każde krwawienie czy plamienie musi oznaczać poronienie. Może być wywołane podczas badania lekarskiego lub wystąpić po stosunku płciowym, gdyż w ciąży szyjka macicy staje się wrażliwsza i bardziej przekrwiona. Może być też wynikiem infekcji pochwy lub szyjki macicy (co można wyleczyć) albo powstaniem krwiaka podkosmówkowego. Krwiak podkosmówkowy powstaje pod zewnętrzną błoną płodową, znajdującą się przy łożysku lub pomiędzy macicą a samym łożyskiem. Zwykle krwiaki te zanikają samoistnie nie wywołując żadnych komplikacji.
Plamienie jest dość częste w czasie prawidłowo przebiegającej ciąży i może w niektórych przypadkach trwać nawet przez wszystkie dziewięć miesięcy ciąży!
Najlepiej skonsultować się z lekarzem, by stwierdził, czy ciąża przebiega prawidłowo, czy też istnieje jakieś zagrożenie lub doszło do poronienia.

Rodzaje poronienia
Możemy spotkać się z następującymi terminami: 
  • Poronienie zatrzymane (ciąża obumarła)
    Jest to poronienie, w którym obumarłe jajo płodowe pozostaje w macicy. Kobiety często przez długi czas nie wiedzą, że doszło do obumarcia płodu. Dowiadują się o tym dopiero podczas badania USG, podczas którego nie widać czynności serca płodu oraz ruchu kończyn. Zazwyczaj jedynym sygnałem, że doszło do takiego poronienia jest zanik wszystkich ciążowych objawów, a także brązowawe upławy.
  • Poronienie niezupełne
    Dochodzi do niego, gdy część jaja płodowego została wydalona wraz z krwawieniem, a reszta pozostała w macicy. Przy tego rodzaju poronieniu występują (często silne) skurcze i krwawienie, szyjka macicy jest rozwarta, a podczas badania USG można zobaczyć pozostające w jamie macicy fragmenty kosmówki lub łożyska. Należy wtedy dokonać wyłyżeczkowania jamy macicy.
  • Poronienie zupełne
    Występuje rzadko. W tym przypadku jajo płodowe zostaje całkowicie wydalone, więc nie jest potrzebne wyłyżeczkowanie jamy macicy.
  • Poronienie zagrażające
    Przy poronieniu zagrażającym istnieją duże szanse na utrzymanie ciąży i jej prawidłowy przebieg. Objawami są słabe krwawienia z dróg rodnych, skurcze macicy i pobolewania w podbrzuszu. Szyjka macicy pozostaje zamknięta, a czynność serca płodu jest nadal wykrywana podczas badania USG.

    Warto też wspomnieć o takich określeniach jak:
  • Ciąża biochemiczna
    Choć w nazwie nie występuje słowo "poronienie" a "ciąża", jest to też jeden z rodzajów poronienia. O ile w powyższych przypadkach możemy mówić o obecności płodu, to w ciąży biochemicznej nie dochodzi w ogóle do powstania pęcherzyka ciążowego ani łożyska. Jest to stan, w którym zapłodniona komórka jajowa nie rozwija się prawidłowo lub nie zagnieżdża się w ścianie macicy. Kobieta może sądzić, że jest w ciąży, gdyż nie ma miesiączki a test ciążowy może ten fakt potwierdzić, ponieważ organizm wytwarza wtedy małe ilości hormonu ciążowego. 
  • Puste jajo płodowe
    Mówiąc o pustym jaju płodowym mówimy o ciąży bezzarodkowej. Występuje ona wtedy, gdy zapłodniona komórka jajowa zagnieżdża się w macicy i zaczyna tworzyć struktury przyszłego łożyska, ale nie rozwija się embrion. Pozostaje tylko pusty pęcherzyk ciążowy, który możemy zobaczyć podczas badania USG.
WAŻNE!
W prawidłowej ciąży przyczynami poronienia nie mogą być ćwiczenia fizyczne, podnoszenie ciężkich przedmiotów, ciężka praca, stosunek seksualny, stres lub nagły atak strachu, upadek czy uderzenie w brzuch. Jeśli jednak doszło do poronienia, nie należy się załamywać.
Zdecydowana większość kobiet, które wcześniej poroniły, kolejną ciążę przebiega prawidłowo.

Witam na moim blogu!

Dziękuję, że zajrzałyście (zajrzeliście - bo być może trafią tu też Panowie) na mój blog.
Postaram się umieścić tutaj jak najwięcej informacji na temat poronienia (jego objawów, przyczyn a także naszych odczuć z tym związanych). Sama jestem matką dwóch Aniołków, więc temat ten nie jest mi obcy.

Zachęcam wszystkich do pozostawienia swoich komentarzy i do podzielenia się swoimi uczuciami. Może choć w taki sposób będę mogła pomóc tym, którzy - tak jak ja - utracili swoje ukochane maleństwa.